Η παραδοσιακή λειτουργία του εκπαιδευτικού μας συστήματος συνεχίζει να στηρίζεται σήμερα στην πρακτική των διακριτών μαθημάτων ,στην εξειδίκευση ,στην μονόπλευρη στοχοθέτηση για την προετοιμασία των αυριανών οικονομικών νικητών!
Ο τρόπος επιλογής, οργάνωσης, διάταξης και προσέγγισης της γνώσης, μέσα από τον κατακερματισμό της σε αυτοτελή και ανεξάρτητα διδακτικά αντικείμενα, έχει ως αποτέλεσμα να αναπαράγεται ο δασκαλο-κεντρικός ρόλος της, η αυτοεπανάληψη.
Οποιαδήποτε άρνηση και κριτική επάνω στην διαθέσιμη πληροφορία,η επανεξέτασή της αποτελούν εχθρό του ΝΕΟΥ αυτού εκπαιδευτικού συστήματος!
Ο μαθητής δεν έχει δικαίωμα στην αξιολόγηση της γνώσης πρέπει να λειτουργεί σαν σφουγγάρι που απλά ''ρουφά'' μηχανικά.
Γνωσιοκεντρικός, αποσπασματικός και αποκομμένος από τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα των παιδιών-μαθητών, ο χαρακτήρας της εκπαίδευσης.
Η δημιουργική φαντασία είναι εκτός πραγματικότητας στο μοντέλο αυτό,ένα μάλλον στατικό μοντέλο χωρίς δυναμική.
Ορθά παρατηρεί ο (Dalin, 1993)
Μια εκπαίδευση που κατ’ αυτόν τον τρόπο ούτε στη σημερινή πραγματικότητα δεν ανταποκρίνεται, αλλά ούτε και μπορεί να προετοιμάσει για ένα απαιτητικό, αβέβαιο και με ραγδαίους ρυθμούς μεταβαλλόμενο, μέλλον .
Ακριβός Γιώργος
Το όλον είναι μεγαλύτερο από το άθροισμα των μερών του. ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ
0 Σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια κάθε αναγνώστη δεν αποτελούν απόψεις του blog και δεν φέρουμε καμία ευθύνη για αυτά.