Συγκρούσεις και διαπραγματεύσεις-Πρόλογος

Μέρος 6ο Συγκρούσεις και διαπραγματεύσεις.

Πρόλογος Μέρους 6ου

Σε μία κοινωνία άκρως ανταγωνιστική,όπου επικρατεί η λογική το κέρδος μου η ζημία κάποιου άλλου,είναι προφανές ότι πολύ συχνά θα εμφανίζονται συγκρούσεις ανάμεσα στους ανθρώπους.Είναι φυσικό να διαπραγματεύονται συχνά οι αλληλοσυγκρουόμενες πλευρές,επιδιώκοντας να έχουν το μέγιστο όφελος ο καθένας για τον εαυτό του.Κάποιοι άνθρωποι νιώθουν άγχος και δυσφορία μόνο στη σκέψη μίας πιθανής σύγκρουσης με αποτέλεσμα να την αποφύγουν ακόμα και με ζημίες.

Με ανάλογο τρόπο άλλοι αποφεύγουν να μπούν στην επίπονη πολλές φορές διαδικασία της διαπραγμάτευσης.

Συγκρουόμαστε καθημερινά,διαπραγματευόμαστε με φίλους.συγγενείς,στην οικογένεια,τη δουλειά κ.τ.λ σχεδόν παντού και με αμείωτο ρυθμό,εφ' όσον τα ΘΕΛΩ μας έρχονται σε αντιπαραβολή και αντιπαράθεση με τα ΘΕΛΩ των άλλων αρκετές φορές.

Κάθε ένας επιδιώκοντας την ελευθερία του,αναγκασμένος να την “βρεί” μέσα απο αλληλεξαρτήσεις(όπως είδαμε σε αρχική ανάλυσή μας),πρέπει να επικοινωνήσει και όταν η επικοινωνία δεν είναι ικανή να φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα(όσο αριστοτεχνικά και να την χειριζόμαστε),τότε αναγκαστικά επέρχεται η σύγκρουση των ΘΕΛΩ,και εκ' των υστέρων η διαπραγμάτευση για την ικανοποίησή τους...

Πολλοί άνθρωποι θεωρούν ότι η διαμάχη που προκύπτει είναι δυσάρεστη επιλογή και το αποτέλεσμα είναι “να σκύβουν το κεφάλι” να παραχωρούν απεριόριστο χώρο στα ΘΕΛΩ των άλλων,το οποίο αυτόματα μειώνει και “πνίγει”,ασφυκτικά το δικό τους χώρο των ΘΕΛΩ...

Αφήνουν ανεκπλήρωτα τα δικά τους ΘΕΛΩ,αντί να διαπραγματευτούν γι' αυτά,σε άλλες περιπτώσεις αποτυγχάνουν γιατί δεν έχουν τις δεξιότητες για να εξέλθουν επιτυχώς από τις διαδικασίες που ποιό πάνω περιγράψαμε.

Στη σύγχρονη πραγματικότητα,η πολυσύνθετη σύγκρουση πολύπλευρων ΘΕΛΩ μας στερεί τη δυνατότητα να πάρουμε αυτό που αξίζουμε,εάν αντιμετωπίσουμε “παθητικά” τις περιστάσεις,εάν υποχωρούμε με το παραμικρό,εάν δεν ασκήσουμε το δικαίωμά μας να διαπραγματευτούμε.

Έχουμε κάθε δικαίωμα να χρησιμοποιήσουμε τα μέσα και εφόδια που ως εδώ μάθαμε,έχουμε την υποχρέωση να διεκδικούμε τα ΘΕΛΩ μας,όταν αυτά βρίσκονται στο πλαίσιο ΗΘΙΚΟ,ΔΙΚΑΙΟ,ΧΡΗΣΙΜΟ και ΩΦΕΛΙΜΟ.

Η λογική του “δεν πειράζει”,άστο καλύτερα...όταν γίνει συνήθεια μας στερεί απο την ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ ΤΩΝ ΘΕΛΩ,μας παρεμποδίζει άλλες φορές να επιτύχουμε αυτό που μας αξίζει.

Είναι φανερό ότι η ικανότητα επίλυσης και διαχείρησης συγκρούσεων,οι διαπραγματευτικές ικανότητες προσφέρουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στην εποχή μας.

Στην Ελληνική πραγματικότητα ο μέσος άνθρωπος και η πλειοψηφία λειτουργεί “παζαρεύοντας”,νομίζοντας ότι διαθέτει τις ικανότητες και δεξιότητες που απαιτούνται σε ένα πλέον επιστημονικό εργαλείο την διαπραγμάτευση...

Διαπραγμάτευση λοιπόν ίσως κάτω από μία εκλαϊκευμένη εκδοχή είναι μία “εξελιγμένη μορφή,πολυσύνθετη μορφή παζαριού”,η οποία δεν μπορεί να περιορίζεται σε στενά πλαίσια παραδοσιακών αντιλήψεων,οι οποίες σε καμία περίπτωση δεν συνιστούν στρατηγική διαχείριση των συγκρούσεων και της διαπραγμάτευσης ως εργαλεία απόκτησης πλεονεκτήματος,διεκδίκησης των ΘΕΛΩ.

Σημείωση:

Απαγορεύεται η μερική ή ολική ανατύπωση και διάθεση του παρόντος Βιβλίου σε τρίτους χωρίς την έγγραφη άδεια του συγγραφέα Ακριβού Γεώργιου.αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία του,το σύνολο των αναρτήσεων που περιέχει την ετικέτα: (Βιβλίο 1) Ένας κόσμος γεμάτος Θέλω.