ΕΚΔΙΚΗΣΗ.

Μέσω αυτής αποκτάμε πρόσβαση σε μια αρχέγονη τάση, να ανταποκρινόμαστε στις απειλές με επιθετικά αντίποινα,όμως έτσι χάνουμε πιθανόν το ηθικό πλεονέκτημα!Χάνουμε το δικαίωμα να συγχωρούμε...

Η εκδίκηση με σκοπό να αισθανθούμε ικανοποίηση χωρίς να υπάρξει κανένα όφελος,εκτός από βλακώδης είναι και χωρίς νόημα,είναι ενεργοβόρα και χρονοβόρα διαδικασία απο την οποία μόνο ζημίες μπορούμε να έχουμε.

Αν υπό την απειλή της εκδίκησης αποτραπεί ένας υπαρκτός κίνδυνος που θα υποστούμε,διότι αυτός που έχει πρόθεση να βλάψει αδικαιολόγητα(ή λόγω κακίας) φοβηθεί τα αντίποινα τότε μπορώ να ισχυριστώ τις ευργετικές συνέπειες για την εν” δυνάμει απειλή της εκδικήσεως,αλλά όχι για την ίδια την εκδίκηση που αποσκοπεί στην ευχαρίστηση που δίνει στον “εαυτό” της.

Η Εκδίκηση μπορεί και να λειτουργήσει ως αποτρεπτικός παράγοντας, ο οποίος σε τέτοια περίπτωση έχει σαφή πλεονεκτήματα για την επιβίωσή μας.

Σκεφτείτε την κουλτούρα της φυλακής ή των συμμοριών, όπου αν μπλέξετε με το λάθος άτομο, οι επιθέσεις εκδίκησης είναι ένα σίγουρο αποτέλεσμα. «Αν έχετε τη φήμη κάποιου που πρόκειται να αναζητήσει εκδίκηση, οι άλλοι δεν πρόκειται να ασχοληθούν με σας ή να προσπαθήσουν να σας εκμεταλλευτούν».Έτσι, αν ένας κύριος σκοπός της απειλής για εκδίκηση (όχι της ίδιας της εκδίκησης ως πράξης) είναι η αποτροπή της ζημιάς, αυτό είναι πράγματι ωφέλιμο από μία σκοπιά.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ?Η Εκδίκηση έχει όφελος μόνο ως αποτρεπτικός μηχανισμός(παράγοντας) για τυχόν ζημία,ζημίες που είναι πιθανόν να υποστούμε!

Εδώ όμως για να καλύψουμε και μία άλλη περίπλοκη κατάσταση,όπου η εκδίκηση δεν αφορά το ότι κάποιος μας απέρριψε ή ότι μας έκανε οικονομική ζημία,δεν αφορά ούτε ψυχολογικούς λόγους,ούτε υλικές ζημίες που έχουμε υποστεί αλλά ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ,καλό θα είναι να δούμε την περίπτωση που κάποιος σκοτώσει κάποιον που αγαπάμε(παιδί,γυναίκα,συγγενή,φίλο κ.ο.κ.).

Η πρώτη λογική σκέψη είναι να τιμωρηθεί απο το Νόμο!Εάν όμως βίασε ένα ανήλικο παιδί?Εάν τελικά δεν αποδοθεί η ανάλογη τιμωρία?Εκεί η εκδίκηση είναι κάτι ηθικό?Είναι μία λύτρωση ψυχής?

Είναι πολύ εύκολο όταν μιλήσαμε για υλικές ζημίες και για προσβολές,απόρριψη κ.ο.κ. να καταλάβουμε ότι η εκδίκηση είναι χρονοβόρα,ενεργοβόρα,αναποτελεσματική και βλακώδη διαδικασία από την οποία πρέπει να περάσουμε,μάλιστα τελικά θα μας βγεί ξυνή παρά τη λαική ρήση ότι είναι γλυκιά.

Τι κάνουμε με το βιαστή ενός ανηλίκου όμως,είναι αρκετά δύσκολο να απαντηθεί,ειδικότερα στην περίπτωση που ο δράστης είναι ένοχος και η δικαιοσύνη τον τιμωρήσει με μία μικρή ποινή π.χ. 5 έτη φυλάκιση...

Τι κάνει ο πατέρας του παιδιού αυτού?Μία περίπτωση που δεν είναι το αντικείμενο μελέτης του παρόντος βιβλίου,αλλά δείχνει ότι τίποτα δεν είναι απόλυτο,δείχνει ότι όλα τα πράγματα δεν είναι ΑΣΠΡΟ ή ΜΑΥΡΟ,δείχνει ότι πρέπει να βλέπουμε την πραγματικότητα από όλες τις πλευρές(οπτικές γωνίες),δείχνει ότι μία ισοπεδωτική καταδίκη ενός όρου,μίας λέξης(π.χ εκδίκηση) ο οποίος κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες μπορεί να μην ισχύει(όπως παρακάτω θα δούμε και για το ναρκισσισμό).

Ο πατέρας όχι μόνο πρέπει να προβεί σε αντίποινα,αλλά και να το πράξει με όλες του τις δυνάμεις,αρχικά μέσω της νόμιμης οδού,αλλά και με κάθε “παράνομο” τρόπο και μέσο που διαθέτει,διότι εάν ο σκοπός είναι δίκαιος και ηθικός,υπάρχουν περιστάσεις που δικαιολογούνται όλα τα μέσα,ηθικά και ανήθικα,λογικά και παράλογα,νόμιμα και παράνομα!(Κατά την ταπεινή άποψή μου).

Δεν θα θα ασχοληθούμε περισσότερο με αυτή την ιδιαίτερη περίπτωση για να μην ξεφύγουμε από το αντικείμενο του βιβλίου μας.

Οι άνθρωποι που προκαλούνται, συμπεριφέρονται επιθετικά, ακριβώς επειδή αυτό μπορεί να είναι «ηδονικά επιβραβεύσιμο»,ίσως η εκδίκηση είναι αρχέγονη τάση του ανθρώπου.Δεν είμαστε όμως καταδικασμένοι να υποκύπτουμε στις εκδικητικές παρορμήσεις μας.
Μπορούμε να εξελίξουμε αυτόν τον “ψυχολογικό μηχανισμό” που μπορεί να εμποδίσει την παρορμητική συμπεριφορά,αν έχουμε αυτοέλεγχο,αυτοπεποίθηση και αυτεπίγνωση.

Κάθε φορά που θα σχεδιάζετε να εκδικηθείτε κάποιον που σας έχει αδικήσει, να ξέρετε ότι η αναμονή της εκδίκησης μπορεί να δίνει ωραία γλυκιά αίσθηση εκείνη τη στιγμή, αλλά μην περιμένετε αυτά τα συναισθήματα να διαρκέσουν για πολύ,μάλιστα θα διαπιστώσετε πόσο χρόνο και πόσες δυνάμεις χάσατε,πόση ενέργεια σπαταλήσατε για το τίποτα τις περισσότερες φορές.

Αν κάθε φορά σταματάτε να πετάξετε πέτρες στα σκυλιά που σας γαυγίζουν,ποτέ δεν θα φτάσετε στον προορισμό σας!

Σημείωση:

Απαγορεύεται η μερική ή ολική ανατύπωση και διάθεση του παρόντος Βιβλίου σε τρίτους χωρίς την έγγραφη άδεια του συγγραφέα Ακριβού Γεώργιου.αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία του,το σύνολο των αναρτήσεων που περιέχει την ετικέτα: (Βιβλίο 1) Ένας κόσμος γεμάτος Θέλω.