Ο Δαίμονας του ΕΧΩ.

Στην σύγχρονη καπιταλιστική κοινωνία,πολλές φορές το ΕΧΩ σημαίνει ΕΙΜΑΙ.Ζούμε τον παραλογισμό της εποχής όπου το Έχω καθορίζει το Είναι,τον παραλογισμό του φαίνεσθαι που αντικαθιστά την ουσία.

Η διάκριση ανάμεσα στο έχει και το είναι δεν είναι και τόσο ξεκάθαρη για τον μέσο άνθρωπο. Το έχει φαίνεται να είναι μια φυσιολογική λειτουργία της ζωής μας: για να ζήσουμε πρέπει να έχουμε πράγματα,μέσα σε ένα πολιτισμό όπου ο ύψιστος σκοπός είναι η κατοχή.Σε μία εποχή όπου ο κόσμος πιστεύει ότι η βαθύτερη σημασία του είναι, είναι το έχει.

Και όταν κάποιος δεν έχει τίποτα δεν είναι τίποτα,δεν έχει άρα δεν είναι ,σκέπτεται ο μέσος άνθρωπος,δεν έχω άρα δεν είμαι,κι αν δεν έχω τότε είμαι κάτι λιγότερο,κι όταν έχω είμαι κάτι περισσότερο.

Το απίστευτο αυταπόδεκτο αξίωμα ΕΧΕΙ=ΕΙΝΑΙ οδηγεί επαγωγικά στο ΔΕΝ ΕΧΕΙ=ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ

Έχει και Είναι αποτελούν δύο βασικούς τρόπους εμπειρίας, και οι αντίστοιχες δυνάμεις που πηγάζουν από αυτά,καθορίζουν τις διαφορές ανάμεσα στους χαρακτήρες των ατόμων καθώς και τους διάφορους τύπους κοινωνικού χαρακτήρα.

Τους τελευταίους αιώνες στις δυτικές γλώσσες άρχισε να γίνεται φανερή κάποια αλλαγή στην έμφαση που δίνουν στο έχει και στο είναι, καθώς η τάση της υποκατάστασης των ρημάτων με ουσιαστικά έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις. Το ουσιαστικό είναι η ακριβής έκφραση για ένα πράγμα. Ενώ για μια ενέργεια είναι το ρήμα.

Παρόλα αυτά όλο και πιο συχνά μια ουσία εκφράζεται ως ενέργεια με το ρήμα έχω!

Για παράδειγμα: «Γιατρέ έχω ένα πρόβλημα. Έχω αϋπνία. Αν και έχω ένα όμορφο σπίτι, χαριτωμένα παιδιά και ευτυχισμένο γάμο, έχω πολλές στεναχώριες». Πριν από μερικές δεκαετίες αντί ο άρρωστος να πει «έχω πρόβλημα», πιθανόν να έλεγε «είμαι στεναχωρημένος», αντί «έχω αϋπνία», «δεν μπορώ να κοιμηθώ», και αντί «έχω ένα ευτυχισμένο γάμο», «είμαι ευτυχισμένος στον γάμο μου».Είναι λοιπόν φανερή η σύγχυση του ΕΧΩ και ΕΙΜΑΙ σε τέτοιο βαθμό που ο εαυτός του αιώνα μας,τείνει να αντικατασταθεί από το ΕΧΩ!

Το σύγχρονο γλωσσικό ύφος δείχνει τον ψηλό βαθμό διαστρέβλωσης που επικρατεί στις αντιλήψεις της εποχής. 

Το Εγώ της Εμπειρίας αντικαθίσταται με αυτό της Κτήσης.

Το έχω είναι μια απατηλή έννοια που αποδίδει το φαινόμενο(αυτό που φένεται). Αυτοί που πιστεύουν ότι η κατοχή είναι η πιο φυσική ιδιότητα της ανθρώπινης ύπαρξης θα εκπλαγούν αν μάθουν ότι πολλές γλώσσες δεν έχουν λέξη για το έχω. Στα εβραϊκά για παράδειγμα το έχω εκφράζεται με την φράση «είναι για εμένα». Είναι πολύ ενδιαφέρον να δούμε ότι κατά την εξέλιξη πολλών γλωσσών η φράση «είναι δικό μου» αντικαταστάθηκε πολύ αργότερα από το ρήμα έχω.

Το γεγονός αυτό δείχνει ότι το ρήμα έχω εξελίχτηκε παράλληλα με την ανάπτυξη της ατομικής ιδιοκτησίας και είναι ανύπαρκτο σε κοινωνίες όπου κυριαρχεί η λειτουργική ιδιοκτησία, δηλαδή η κτήση πραγμάτων για συγκεκριμένη χρήση,σε κοινωνίες όπου αξία έχει η χρήση και όχι η κτήση.Όταν το έχω καθορίζει τον τρόπο ύπαρξης μου η σχέση μου με τον υπόλοιπο κόσμο(με την κοινωνία) είναι κτητική.

Το είμαι στις ινδοευρωπαϊκές γλώσσες εκφράζεται με την ρίζα του es που σημαίνει υπάρχω. Το είμαι δηλώνει την πραγματικότητα της ύπαρξης αυτού που είναι. Όταν λέμε ότι κάποιος ή κάτι ΕΙΝΑΙ αναφερόμαστε στην ουσία του ανθρώπου ή του πράγματος και όχι στην εμφάνιση του ή αυτά που κατ-Έχει.

Είμαι ή έχω?Το ερώτημα καθορίζει δυο βασικούς τρόπους ύπαρξης σε δυο διαφορετικές προοπτικές κοινωνικές τάσεις για το πως αντιλαμβάνονται την ύπαρξη.Η διαφορά είναι ανάμεσα σε μια κοινωνία, που το ενδιαφέρον της συγκεντρώνεται στους ανθρώπους, και σε μια άλλη που το ενδιαφέρον της συγκεντρώνεται στα πράγματα.

Το Είμαι δεν το καθορίζει το Έχω,το έχω είναι αποτέλεσμα του είμαι και όχι το αντίστροφο.

Επικεντρώσου στο ποιός είσαι και μην κρύβεσαι πίσω από το έχω.
Μάθε τον εαυτό σου ουσιαστικά και μην αντλείς δύναμη από τα ΕΧΩ,αλλά από την ίδια σου την ψυχή,την στάση ζωής,τον χαρακτήρα και το μυαλό σου.

Δύναμη σημαίνει ΕΙΜΑΙ ΔΥΝΑΤΟΣ,έχω δύναμη μπορεί να σημαίνει έχω εξουσία,πλούτο κ.ο.κ 
ΕΙΜΑΙ ΔΥΝΑΤΟΣ και χωρίς να ΕΧΩ,αλλά ΕΧΩ ΔΥΝΑΜΗ χωρίς να ΕΙΜΑΙ ΔΥΝΑΤΟΣ είναι πολλές φορές ένα όμορφο μπουκάλι με “σκάρτο” περιεχόμενο,που μπορεί να σπάσει εύκολα!

Ο σκοπός του βιβλίου είναι να “βουτήξουμε” πιό βαθιά στον ωκεανό του μυαλού και των σκέψεών μας,να δούμε και το βυθό εκτός από την επιφάνεια.

Σκοπός είναι να ανακαλύψουμε εκτός των επιφανειακών συντελεστών και πρωτογενείς αιτίες-συστατικά που θα μας οδηγήσουν στην επιτυχία και την ευδαιμονία.Να ανακαλύψουμε τη δύναμη του ΕΙΜΑΙ ως ψυχή,πνεύμα,σκέψη.

Οπότε επειδή ΕΙΜΑΙ ΔΥΝΑΤΟΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΕΧΩ,δεν είμαι ΔΥΝΑΤΟΣ επειδή ΕΧΩ!

Τα πράγματα(υλικά αγαθά) δεν αντικατοπτρίζουν,δεν ερμηνεύουν το ποιός ΕΙΜΑΙ στην ουσία...

Σημείωση:

Απαγορεύεται η μερική ή ολική ανατύπωση και διάθεση του παρόντος Βιβλίου σε τρίτους χωρίς την έγγραφη άδεια του συγγραφέα Ακριβού Γεώργιου.αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία του,το σύνολο των αναρτήσεων που περιέχει την ετικέτα: (Βιβλίο 1) Ένας κόσμος γεμάτος Θέλω.