Πρόλογος για την ηγεσία.

Πρόλογος για την ηγεσία.

Ας ορίσουμε αρχικά για το τι είναι ο ηγέτης.

Η λέξη ΗΓΕΣΙΑ ,είναι παράγωγο του ρήματος ηγέομαι ηγούμαι που σημαίνει «είμαι αρχηγός και προπορεύομαι άλλων, οι οποίοι με ακολουθούν με τη θέλησή τους».

Επομένως θα μπορούσαμε να ορίσουμε την ηγεσία ως την ικανότητα ενός ατόμου (ηγέτη) να επηρεάζει ή να αλλάζει τις συμπεριφορές ενός ή και περισσοτέρων ανθρώπων,να τους κατευθύνει με την οικειοθελή συμμέτοχη τους,με στόχο να πραγματοποιήσει σκοπούς είτε προσωπικούς είτε ενός οργανισμού ή μιας ομάδας.

Ηγέτης είναι εκείνο το άτομο, είτε οποιοδήποτε άτομο, το οποίο ασκεί επιρροή πάνω σε άλλα άτομα και τα κάνει να το «ακολουθούν εθελοντικά και πρόθυμα».

Η ηγεσία είναι μια αξιομνημόνευτη ευθύνη που δεν αφορά όμως την επιχείρηση ή την ομάδα αυτή καθεαυτή, δεν μπορεί δηλαδή κάποιος να ηγηθεί μιας εταιρίας ή ομάδας,ηγείται των ανθρώπων της. Κάποιος μπορεί να διαχειριστεί ένα έργο ή να τρέξει μια επιχείρηση αλλά ο όρος ηγεσία μπορεί εύστοχα να χρησιμοποιηθεί μόνο σε συνάρτηση με τη σχέση ανθρώπου προς άνθρωπο.Έτσι ώστε κάποιος μπορεί να είναι μόνο Ηγέτης των Ανθρώπων που αποτελούν μία ομάδα.

«Ηγεσία είναι η τέχνη να κάνεις τους ανθρώπους να κάνουν αυτό που θέλεις εσύ να κάνουν, επειδή θέλουν να το κάνουν».

Μπορούμε να διακρίνουμε δύο είδη ηγεσίας:

Την Α)έμμεση και την Β)άμεση.

Α)Η ηγεσία που ασκείται έμμεσα,αναφέρεται στην πνευματική ηγεσία των σοφών,των καλλιτεχνών,των λογοτεχνών κ.α.,όπου καταφέρνουν να επηρεάσουν τη συμπεριφορά μας όχι προσωπικά αλλά με το έργο τους.

Β)Η ηγεσία που ασκείται άμεσα,αναφέρεται σ’αυτήν που ασκείται πρόσωπο με πρόσωπο.

Το βασικό στοιχείο της ηγεσίας είναι αυτό της αποδοχής. Δηλαδή οι οπαδοί του ηγέτη τον ακολουθούν όχι εξαιτίας κάποιου εξωτερικού εξαναγκασμού αλλά επειδή πιστεύουν στις ιδιαίτερες ικανότητές του και τον θεωρούν άξιο να δώσει ικανοποιητικές λύσεις στα προβλήματα που τους απασχολούν.

Αυτό που χαρακτηρίζει έναν ηγέτη αποτελεσματικό είναι ότι έχει τη δεξιότητα να αναγιγνώσκει τις καταστάσεις που διαχειρίζεται πολύπλευρα.

Η δεξιότητα αυτή,της “πολυμορφικής” ανάγνωσης,προκύπτει μέσα από τη διαρκή μάθηση και τις εμπειρίες του.

Έτσι μπορεί να μένει ανοικτός και ευέλικτος και να προσεγγίζει την κατάσταση από πολλές οπτικές γωνίες,γεγονός που οδηγεί σε ένα πολυμορφικό και ευρύτερο φάσμα δυνατοτήτων δράσης.

Εκτός από την ικανότητα της πολυμορφικής και πολύπλευρης ανάγνωσης των δεδομένων,ο ηγέτης πρέπει να είναι και πολυμορφικά ευέλικτος,δηλαδή να αντιμετωπίζει τις ιδιαιτερότητες κάθε κατάστασης ανάλογα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και ιδιότητες των ανθρώπων που τις δημιουργούν κατά την προσωπική μου άποψη,π.χ. Δεν είναι το ίδιο να μιλάμε σε ινδιάνους και σε μαύρους,δεν είναι το ίδιο να μιλάμε σε εργάτες και σε επιχειρηματίες,δεν είναι το ίδιο να μιλάμε σε μαθητές και σε δασκάλους κ.ο.κ

Είναι πολύ σημαντική ικανότητα για έναν ηγέτη να αναδιαμορφώνει στάση,πράξεις και ομιλία ανάλογα με το που απευθύνεται(σε ποιό κοινό),ποιός είναι ο παραλήπτης των μυνημάτων που “εκπέμπει”,είναι μεγάλο προσόν να μιλά τη “γλώσσα” του ακροατηρίου που ακούει,και να αντιλαμβάνεται τα κελεύσματα όταν αυτό αλλάζει...

Ας ξαναεπαναλάβω ένα μικρό απόσπασμα απο το ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7 το οποίο θα πρέπει ο εν” δυνάμη ή εν” ενεργεία ηγέτης να κατανοήσει καλά...

Επικοινωνιακή Προσαρμοστικότητα.

Ως ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ ορίζω:την ικανότητα ενός ατόμου να συναισθάνεται(ταυτίζεται) και να κατανοεί τη συμπεριφορά και τα ψυχολογικά αλλά και υλικά κίνητρα ενός άλλου ή μίας ομάδας άλλων ατόμων,εφ' όσον αρχικά κατανοήσει το δικό του ψυχολογικό κόσμο ώστε να μπορεί να εναρμονίσει,είτε να ταυτίσει,είτε να συνταιριάξει τα δικά του συναισθήματα-συμπεριφορές με τα συναισθήματα-συμπεριφορές των άλλων.(Σημείωση:Θα είναι σχεδόν αδύνατο δίχως αυτεπίγνωση και αυτοέλεγχο,χωρίς μία ανεπτυγμένη συναισθηματική νοημοσύνη να υπάρξει ικανοποιητική ενσυναίσθηση όπως την ορίσαμε).

Ως Επικοινωνιακή Προσαρμοστικότητα ορίζω:την ικανότητα ενός ανθρώπου δια μέσου της ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗΣ,να επικοινωνεί,να αλληλεπιδρά με τους άλλους και να προσαρμόζεται αναλόγως του ποιός είναι ο άλλος? ή ποιοί είναι οι άλλοι? κατά τρόπο ωφέλιμο και παραγωγικό για όλους.

Αφού: «Επικοινωνία είναι η διαδικασία μετάδοσης εννοιών-μυνημάτων-νοήματος-γνώσης κ.ο.κ από έναν άτομο (πομπό) προς κάποιο άλλο άτομο (δέκτη)» (όπως είδαμε στην ΕΙΣΑΓΩΓΗ),

λέγοντας Επικοινωνιακή Προσαρμοστικότητα,εννοώ την ικανότητα προσαρμογής μας στα ιδιαίτερα συναισθηματικά-ψυχολογικά χαρακτηριστικά των άλλων,έτσι ώστε να ΕΚΠΕΜΠΟΥΜΕ με διαφορετικό(πιθανότατα)τρόπο για τον κάθε ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ ΔΕΚΤΗ κάνοντας την “κουβέντα μας” ωφέλιμη και παραγωγική για όλους.

Δηλαδή κάνοντας μία δεύτερη ανάγνωση αυτών που είπαμε στο ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7 διαπιστώνουμε ότι ο Ηγέτης πρέπει να εναρμονίσει,συνταιριάξει και να ταυτίσει συναισθήματα και συμπεριφορές διαφορετικών ατόμων κάτω από ένα συγκεκριμένο στόχο ή σκοπό.

Πρέπει να υποκινεί,να συμπαρασύρει ο Ηγέτης,πρέπει να αναζωπυρώνει το συναίσθημα όπου αυτό υπάρχει και να ανάβει τη φωτιά του ενθουσιασμού όπου δεν υπάρχει,πρέπει να μιλά απευθείας με την ψυχή των ακροατών,να αγγίζει ευαίσθητες χορδές των ψυχών τους,να είναι κάποιες άλλες φορές ο πνευματικός μέντοράς τους.

Πρέπει να είναι αυτός που θα δώσει το “καθολικής αποδοχής μύνημα” στην ομάδα.Ο Ηγέτης αναγκαστικά πρέπει να ξαναευφεύρει τρόπους ανασυγκρότησης και αναπροσαρμογής των αρχικών πλάνων προς το επιθυμητό αποτέλεσμα,όταν κάτι “δεν πάει καλά”,διατηρώντας την ψυχολογική συνοχή της ομάδας.

Ο Ηγέτης πρέπει να έχει απαλλαχθεί πλήρως(αν είναι δυνατόν) από τους Δαίμονες του Μυαλού που περιγράψαμε σε αυτό το βιβλίο,να ξέρει να το “κάνει” με τον σωστό τρόπο(ο αναγνώστης ήδη έχει τα εφόδια) αλλά και να γνωρίζει το σωστό τρόπο να επικοινωνεί με τους άλλους(ήδη εσύ ξέρεις αρκετά!).

Πρέπει να έχει: Αυτοπεποίθηση,Αυτοέλεγχο,Αυτεπίγνωση,ευελιξία.

Πρέπει ο Ηγέτης να γνωρίζει τις “κοινές” προκαταλήψεις,να έχει ευρυμάθεια και ανοιχτό μυαλό,πράγματα για τα οποία αγαπητέ μου φίλε(φίλη) ήδη ξέρεις αρκετά,αν είχες την υπομονή να διαβάσεις προσεκτικά ως εδώ,αν στοχάστηκες μέχρι εδώ,αν κατάλαβες ότι δεν είναι δυνατόν κάνοντας τα ίδια λάθη να θέλουμε διαφορετικό αποτέλεσμα.

Η Σκέψη,οι συνήθειες,η λογική,οι επιθυμίες είναι στοιχεία που μπορείς να ελέγχεις σε μεγάλο βαθμό εώς σχεδόν ολοκληρωτικά,και μέχρι στιγμής έχεις “φάει” αρκετά,ελπίζω όμως να έχεις “χωνέψει” τα όσα μεταξύ μας είπαμε.Ναι φίλε μου το ξέρω,μεταξύ μας είπαμε δεν έκανα λάθος,όσο διάβαζες αξιολογούσες,σκεπτόσουν,αντιδρούσες,σχολίαζες.

Ξέρω ότι μπορεί να μην συμφωνούμε σε όλα,αλλά είμαι βέβαιος ότι μπήκες στο “τρυπάκι” να σκεφθείς πολύπλευρα και πιθανόν να ξεμάθεις και να ξαναμάθεις(δύσκολο είναι) ότι μέχρι τώρα δεν έκανες σωστά και αποδοτικά.

Δεν έχει σημασία πόσα ήξερες.τώρα ξέρεις κι άλλα,σημασία έχει αν αυτά που μέχρι τώρα έμαθες και θα μάθεις παρακάτω μέσα από αυτό το βιβλίο να σου φανούν χρήσιμα.

Για να φανούν χρήσιμα όμως πρέπει να κόψεις τις κακές “συνήθειες” και τις λάθος σκέψεις.Μην ανησυχείς,δεν θα ΑΚΥΡΩΣΕΙΣ ΤΟ ΕΓΩ ΣΟΥ,εδώ είμαστε εγώ κι εσύ παρεούλα μόνοι μας,δεν με γνωρίζεις προσωπικά το πιθανότερο,οπότε δεν κινδυνεύεις να ΑΚΥΡΩΘΕΙΣ από κανέναν,απλά μερικές αναπροσαρμογές θα κάνεις,και ακόμα καλύτερα κάποιες ριζικές αλλαγές αν καταλαβαίνεις ότι κάποια “λάθη” σου στερούν μία καλύτερη ζωή και την ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΕΠΙΤΥΧΙΑ.

Σημείωση:

Απαγορεύεται η μερική ή ολική ανατύπωση και διάθεση του παρόντος Βιβλίου σε τρίτους χωρίς την έγγραφη άδεια του συγγραφέα Ακριβού Γεώργιου.αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία του,το σύνολο των αναρτήσεων που περιέχει την ετικέτα: (Βιβλίο 1) Ένας κόσμος γεμάτος Θέλω.