ΣΥΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ - ΜΑΣΤΙΓΙΟ ΚΑΙ ΚΑΡΟΤΟ

KEΦΑΛΑΙΟ 2 ΣΥΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ - ΜΑΣΤΙΓΙΟ ΚΑΙ ΚΑΡΟΤΟ

Ηγεσία ενδεχόμενης ανταμοιβής (contingent reward leadership).Σύμφωνα με την συναλλακτική ηγεσία, ο ηγέτης παρέχει στους συνεργάτες του αμοιβές διαφόρων τύπων (κυρίως υλικές, αλλά όχι μόνον), προκειμένου αυτοί να εκπληρώσουν τις συμβατικές τους υποχρεώσεις, οι δε συνεργάτες προσφέρουν ως «αντάλλαγμα», τις «καλές τους υπηρεσίες» και την αφοσίωσή τους, για την επίτευξη των στόχων της ομάδας ή οργανισμού.Η τεχνική αυτή βασίζεται σε ένα πρότυπο συνήθως Ανταμοιβής-Τιμωρίας,κάντο για να πάρεις παραπάνω,αλλιώς θα μείνεις στάσιμος με κίνδυνο να απολυθείς!Είναι μία ηγεσία που ισορροπεί ανάμεσα στο φόβο και την αναγνώριση,μία ηγεσία όπου κάθε άτομο της ομάδας θα “βαθμολογηθεί”,έχοντας συνέπειες θετικές ή αρνητικές.

Σε κάποιες περιπτώσεις λειτουργεί “καλά” αφού τα bonus είναι από μόνα τους ελκυστικά,δίνεις πιό πολύ,πέρνεις πιό πολύ...

Πάρε όμως έναν άνθρωπο και απέσπασέ τον από τη ιδεολογία του,στέρησέ του τη δημιουργικότητά του,ανάγκασέ τον να αποφύγει τα ιδανικά του χάριν του κέρδους και θα δεις ότι έχεις αφήσει απομεινάρια ενός πρώην “ζωντανού” οργανισμού,θα δεις πλέον ότι δεν είναι ικανό το “κέρδος” από μόνο του να τον “κρατήσει ζωντανό”,θα δεις ότι η παραγωγικότητά του,το πάθος,η επιθυμία για δημιουργία,οι ελπίδες,τα όνειρά του,οι ικανότητές του θα μειώνονται μέρα με την ημέρα,σε τέτοιο βαθμό που η σχεδόν μηχανική ανταπόκρισή του στην ανταμοιβή(χρήμα),θα είναι τέτοια που δεν θα είναι ικανή να δημιουργήσει κάτι αξιόλογο.

Αυτός ο άνθρωπος θα έχει χάσει την ψυχική ταυτότητά του και μαζί κάθε παραγωγική και δημιουργική ικανότητα που έχει μέσα του,χωρίς καμία εσωτερική δύναμη,χωρίς ψυχή θα χαθεί στο “πουθενά”.Υπάρχουν τόσες πολλές ψυχικές ανάγκες στον άνθρωπο που είμαι σχεδόν βέβαιος ότι είναι αδύνατον να καλυφθούν από το χρήμα.

Είναι ανόητο να πιστέψει κάποιος ότι η επιτυχία μπορεί να εδραιωθεί μονόπλευρα,μέσα από οικονομικά κίνητρα,αυτά είναι ένα πολύ μικρό μέρος σε ένα πολύπλευρο και πολυσύνθετο πάζλ,είναι πολύ ρηχή η στρατηγική της συναλλακτικής ηγεσίας για να μεγαλουργήσει,αμφιβάλλω αν είναι αρκετή για να έχει οπαδούς που θα φέρουν κάποιο αποτέλεσμα στο τέλος,για τους ίδιους αλλά και όλη την ομάδα.

Τίποτα από τα παρακάτω που θα αναφέρω δεν μπορεί να καλύψει η συναλλακτική ηγεσία...

Α)Oι μεγάλοι ηγέτες μας κινητοποιούν, ξυπνούν μέσα μας το πάθος και ενεργοποιούν τον καλύτερό μας εαυτό. Όταν προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε γιατί ασκούν τέτοια επίδραση επάνω μας, το αποδίδουμε στην στρατηγική, το όραμα, ή στα μεγάλα ιδανικά. Όμως η πραγματικότητα είναι πιο απλή:Οι μεγάλοι ηγέτες μιλούν στο συναίσθημά μας.

Β) Η πραγματική ηγεσία δεν απονέμεται, δεν χορηγείται, δεν ανατίθεται. Πηγάζει από την επιρροή και δεν έρχεται κατά παραγγελία. Πρέπει να την κερδίσεις.

Γ)Ευτυχισμένος ο ηγεμόνας που κάνει τους υπηκόους του όχι να τον φοβούνται, μα να φοβούνται μήπως αυτός πάθει τίποτε κακό. (Όμηρος)

Θεωρώ ότι η ακόλουθη φράση είναι πολύ σωστή:

Προπονητές που μπορούν να σχεδιάσουν ένα παιχνίδι στον πίνακα, υπάρχουν με το κιλό. Αυτοί που νικούν, μπαίνουν μες στην ψυχή του παίκτη και τον ξεσηκώνουν.

Μπορείς να γίνεις αφεντικό αλλά ηγέτης που θα ασκεί επιρροές χωρίς να χρησιμοποιεί μαστίγιο και καρότο δεν είναι απλό...

Ένα αφεντικό προκαλεί φόβο, ένας ηγέτης εμπιστοσύνη. Ένα αφεντικό κατηγορεί, ένας ηγέτης καλύπτει τα λάθη. Ένα αφεντικό τα ξέρει όλα, ένας ηγέτης κάνει ερωτήσεις. Ένα αφεντικό κάνει τη δουλειά αγγαρεία, ένας ηγέτης διασκέδαση.

Ένα αφεντικό νοιάζεται για τον εαυτό του, ο ηγέτης για την ομάδα.

Ένας ηγέτης υποκινεί,ένας ηγέτης διαβάζει της ψυχές των “οπαδών” του,γιατί μεγάλος ηγέτης χωρίς οπαδούς και ένθερμους υποστηρικτές δεν υπάρχει.Ηγέτης είναι κάποιος που μπορεί να υποδεικνύει διορθώσεις, χωρίς να προκαλεί αντιδράσεις.

Ο σύγχρονος ηγέτης είναι ένας συντονιστής με υψηλή ενσυναίσθηση, όχι κάποιος που δίνει διαταγές.

Οι θεωρίες της συμπεριφοράς επιχειρούν να κατανοήσουν το φαινόμενο της ηγεσίας μέσα από δύο κυρίως διαστάσεις. Τον προσανατολισμό του ηγέτη προς τους ανθρώπους και τον προσανατολισμό προς την εργασία.

Η πρώτη διάσταση δίνει προτεραιότητα στους ανθρώπους, το πόσο ικανοποιημένοι είναι, το αν αισθάνονται δική τους την επιχείρηση, το αν οι ανάγκες τους καλύπτονται μέσα στον εργασιακό χώρο και μετά όλα όσα σχετίζονται με την ίδια την εργασία.

Η δεύτερη διάσταση δίνει έμφαση στη διαδικασία της εργασίας, στην τυπική άσκηση των καθηκόντων, στη διαδικασία της οργάνωσης και της διεκπεραίωσής της ανεξάρτητα από το πώς οι άνθρωποι νιώθουν μέσα σε αυτήν.

Ο όρος ηγεσία μπορεί εύστοχα να χρησιμοποιηθεί μόνο σε συνάρτηση με τη σχέση ανθρώπου προς άνθρωπο.Έτσι ώστε κάποιος μπορεί να είναι μόνο Ηγέτης των Ανθρώπων που αποτελούν μία ομάδα.

Έτσι λοιπόν η συναλλακτική ηγεσία είναι μία κατώτερη μορφή (τρόπος) ηγεσίας κατά την προσωπική μου άποψη.

Σημείωση:

Απαγορεύεται η μερική ή ολική ανατύπωση και διάθεση του παρόντος Βιβλίου σε τρίτους χωρίς την έγγραφη άδεια του συγγραφέα Ακριβού Γεώργιου.αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία του,το σύνολο των αναρτήσεων που περιέχει την ετικέτα: (Βιβλίο 1) Ένας κόσμος γεμάτος Θέλω.