Μη ξεχνάς το όνομα του άλλου! Τίμησέ το αν μπορείς.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10 Μη ξεχνάς το όνομα του άλλου!Τίμησέ το αν μπορείς.

Ας δούμε μερικές πραγματικές ιστορίες από τη ζωή του Άντριου Κάρνεγκι ενός από τους πλουσιότερους ανθρώπους που υπήρξαν ποτέ,ας δούμε πώς ο μεγιστάνας της Χαλυβουργίας περίτεχνα χρησιμοποιούσε το Όνομα των άλλων για την επίτευξη σκοπών και στόχων.

Τον αποκαλούσαν Βασιλιά του Χάλυβα.Είχε εκατοντάδες κόσμο να δουλεύουν γι' αυτόν που γνώριζαν πολλά περισσότερα για το ατσάλι απο ότι ο ίδιος,εκείνος όμως ήξερε πως να φερθεί στους ανθρώπους,ήξερε να φέρεται κατάληλα αναλόγως την περίσταση.

Πολύ νωρίς έδειξε ηγετικές ικανότητες απο μικρό παιδί.Τη σημασία που δίνουν οι άνθρωποι στο όνομά τους την ανακάλυψε πολύ νωρίς,μόλις σε ηλικία δέκα ετών.

Στη Σκωτία σε ηλικία 10 ετών έπιασε μία κουνέλα και σύντομα είχε μία ολόκληρη φωλιά με κουνελάκια,αλλά δεν είχε τίποτα να τα ταΐσει,όμως είχε μία “φοβερή” ιδέα.

Είπε στα γειτονόπουλά του(αγόρια και κορίτσια) ότι όποιος έφερνε αρκετή τροφή για να τα ταΐσει,θα βάφτιζε ένα μικρό κουνελάκι με το όνομά του!Το σχέδιο λειτούργησε άμεσα και με επιτυχία.

Μαθαίνοντας καλά το μάθημα με τα κουνελάκια,πολλά χρόνια αργότερα κατασκεύασε ένα χαλυβουργείο και το ονόμασε,“Χαλυβουργία Έντγκαρ Τόμσον”.Ο Έντγκαρτ Τόμσον ήταν ιδιοκτήτης της σιδηροδρομικής εταιρείας Pennsylvania Railroad,κέρδισε εκατομμύρια από την κίνηση αυτή όταν ο Τόμσον άρχισε να αγοράζει χαλύβδινες ράγες απο τον Άντριου Κάρνεγκι.

Όταν ο Κάρνεγκι ανταγωνιζόταν σκληρά με τον Τζορτζ πούλμαν για την κυριαρχία στα ταξίδια με κλινάμαξες,ο Βασιλιάς του Χάλυβα θυμήθηκε πάλι το ίδιο μάθημα!

Χτυπούσαν ο ένας τον άλλο σε τέτοιο βαθμό,που λόγω ανταγωνισμού οι τιμές δεν άφηναν κανένα περιθώριο κέρδους.Όταν συναντήθηκαν στη Νέα Υόρκη ο Κάρνεγκι απευθυνόμενος στον ανταγωνιστή του λέει: Νομίζω κύριε Πούλμαν ότι φερόμαστε σαν βλάκες,και ο Πούλμαν ρώτησε άμεσα : τι εννοείτε?

Αφού ο Κάρνεγκι εξήγησε τους προφανείς λόγους για μια συγχώνευση των δύο εταιριών και το πόσο κερδοφόρο θα ήταν κάτι τέτοιο ο Πούλμαν κοντοστάθηκε και ρώτησε:”και πώς θα ονομάζεται αυτή η νέα μας εταιρία”?Αστραπιαΐα ο Κάρνεγκι απάντησε : Μα φυσικά Pullman palace Car Company.Όταν άκουσε την απάντηση έλαμψε ολόκληρος ο Πούλμαν απαντώντας:Ελάτε στο δωμάτιό μου να το συζητήσουμε.

Η συζήτηση αυτή έγραψε βιομηχανική ιστορία,δείχνοντας την επιχειρηματική ευφυία του Κάρνεγκι και αποδεικνύοντας περίτρανα την προτροπή που ο τίτλος του Κεφαλαίου 10 έχει.

Πόσες φορές έχετε παρακολουθήσει κάποιον καλοντυμένο Κύριο,ή κάποιον πλούσιο να αγνοεί εντελώς ένα ζητιάνο που απλώνει το χέρι?Πολλές υποθέτω.Ενώ μπορεί να δώσει λίγα κέρματα,τίποτα που να αξίζει ιδιαίτερα.Ο ίδιος άνθρωπος όμως συμμετέχει σε χορηγίες που έχουν το όνομά του.Οι ίδιοι πολυεκατομμυριούχοι που δεν θα έδιναν ούτε ένα κέρμα στο ζητιάνο,δίνουν εκατομμύρια σε κτήρια,πανεπητήμια,νοσοκομεία,βιβλιοθήκες κ.ο.κ για να πάρουν το όνομα τους,οι ίδιοι υποστηρίζουν εκδηλώσεις που έχουν το όνομά τους ξοδεύοντας εκατομμύρια!

Είναι τόσο γλυκός ο ήχος που έχει το όνομα κάποιου,που τον πολύ συχνά μαγεύει όταν το ακούει...

Αν κάποιος ασχολείται με την πολιτική ξέρει ή οφείλει να ξέρει-(κι αν κάποιος σκοπεύει να ασχοληθεί πρέπει να μάθει)-ότι :

Το να θυμάσαι τα ονόματα των ψηφοφόρων είναι πολιτική τέχνη,το να τα ξεχνάς είναι πολιτικός αφανισμός!Το ίδιο σημαντικό όπως είδαμε είναι σε πολλούς τομείς να θυμόμαστε τα ονόματα των άλλων,και όταν μπορούμε να τα τιμούμε.

(Μην ξεχνάς ότι πρέπει να νιώσει σπουδαίος και σημαντικός ο άλλος,μετά οι “αντιστάσεις” που αντιμετωπίζουμε είναι πολύ μικρές).

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ?Να θυμάσαι τα ονόματα των συνομιλητών σου και όταν σου δοθεί η ευκαιρία να τους “αποδίδεις τιμές”...

Σημείωση:

Απαγορεύεται η μερική ή ολική ανατύπωση και διάθεση του παρόντος Βιβλίου σε τρίτους χωρίς την έγγραφη άδεια του συγγραφέα Ακριβού Γεώργιου.αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία του,το σύνολο των αναρτήσεων που περιέχει την ετικέτα: (Βιβλίο 1) Ένας κόσμος γεμάτος Θέλω.