Κοινωνικά δίκτυα (Facebook)

Ακόμα χειρότερα τα πράγματα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπου η πληροφορία εξαρτάται από τις προσωπικές προτιμήσεις του καθένα,ρέει ανεξέλεγκτα και αλόγιστα,αφιλτράριστα και αποσπασματικά επιβραβεύοντας την ημιμάθεια,την προχειρότητα,την άγνοια και τις μυθοπλασίες.

'Οπως όλοι καταλαβαίνουμε οι σκουπιδοτενεκέδες που θα ταίσουν σκέψεις και απόψεις πολλαπλασιάζονται με την βοήθεια της τεχνολογίας,αντικαθιστώντας την μελέτη,την ορθολογική ανάλυση και την λογική από ''εύπεπτα'' κλισέ της εποχής και αποσπασματικές αναρτήσεις που συνήθως είναι κακής ποιότητας αντιγραφές βιβλίων,δίνοντας την αυταπάτη ότι ξοδεύοντας ελάχιστο χρόνο και ξεκούραστα γινόμαστε πολυμαθείς και εξυπνότεροι!

Φωτογραφίες που προσπαθούν να αλλοιώσουν την πραγματικότητα γεμίζουν τους ''τοίχους'' θέλοντας να δείξουν ως βασιλιά ή βασίλισσα της χλιδής ή της ομορφιάς ανθρώπους γεμάτους προβλήματα,αγχωμένους και φοβισμένους που ενώ στην πραγματικότητα παλεύουν για την επιβίωσή τους ,οι ίδιοι κατασκευάζουν φανταστικά προφίλ ξεγελώντας ακόμα και τον ίδιο τους τον εαυτό,ικετεύοντας να δούν ένα ακόμα ''μου αρέσει'' (like) ευελπιστώντας ότι ίσως συμπληρώσουν το έλλειμα εαυτού(το οποίο ίσως δεν γνωρίζουν,άλλα νιώθουν), διαμορφώνοντας εσωτερικά και εξωτερικά μία εικονική πραγματικότητα εαυτού,που αγγίζει σε κάποιες περιπτώσεις τα όρια που η φαντασίωση γίνεται ψυχολογικό πρόβλημα.

Πολύ σωστά λοιπόν πολλά χρόνια πριν παρατηρεί ο γερμανός φιλόσοφος Φριντεριχ Νιτσε ότι “Μερικές φορές οι άνθρωποι δεν θέλουν να ακούσουν την αλήθεια γιατί δεν θέλουν να καταστρέψουν τις ψευδαισθήσεις τους”...

Κάποια στιγμή σκεπτόμενος την όλη κατάσταση ενώ ήμουν “μέσα” στο facebook έκανα την εξής ανάρτηση:

Πως γίναμε έτσι οι άνθρωποι;;;

...
Θρηνούμε τους νεκρούς μας διαδικτυακά. Γιορτάζουμε για τους ανθρώπους μας μπροστά σε οθόνες. Εκθέτουμε τα παιδιά μας σε κοινή θέα για να μαζέψουμε like.

Πονάμε με φατσούλες, γελάμε με αυτοκόλλητα.Δηλώνουμε πως νιώθουμε σε άγνωστους και άσχετους, που στην ουσία δεν τους καίγεται καρφί.

Προσποιούμαστε ότι ζούμε ζωές που δεν υπάρχουν.Κάνουμε έρωτα δικτυακά, αγκαλιάζουμε κι αγαπάμε εικονικά.

Λαμπερά ψέματα, ψηφιακά συναισθήματα, κορνίζες απάτες, τέλεια και ουαου...
Καλωσήρθατε στη Νέα Εποχή!

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ? Απέφυγε τις αυταπάτες και την φιγούρα και τα δύο είναι ανώφελα,ζήσε την πραγματικότητα και όχι μία εικονική εκδοχή της!

Σημείωση:

Απαγορεύεται η μερική ή ολική ανατύπωση και διάθεση του παρόντος Βιβλίου σε τρίτους χωρίς την έγγραφη άδεια του συγγραφέα Ακριβού Γεώργιου.αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία του,το σύνολο των αναρτήσεων που περιέχει την ετικέτα: (Βιβλίο 1) Ένας κόσμος γεμάτος Θέλω.